Segnityt (ang. segnitite) jest arsenianowym minerałem żelaza i ołowiu, o wzorze PbFe³⁺₃AsO₄(AsO₃OH)(OH)₆. Jego fosforanowym analogiem jest kintoreit, z którym często współwystępuje. Twardość 4, gęstość 4,2 g/cm³ z uwagi na obecność ołowiu. Nazwa pochodzi od Edgara Ralpha Segnita, XX-wiecznego australijskiego mineraloga i gemmologa.
Minerał ten został po raz pierwszy znaleziony w odkrywce Kintore w australijskiej kopalni Broken Hill; zatwierdzono go w 1991 roku. Jest dość rzadki, występuje w około 150 miejscach na świecie, głównie w Europie Zachodniej i Środkowej (w Polsce – na terenie Rudawskiego Parku Krajobrazowego).
Segnityt jest minerałem wtórnym, powstającym w strefach utleniania złóż rud ołowiu i cynku, najczęściej występuje obok rozpowszechnionych minerałów wykorzystywanych jako rudy metali: galeny (Pb), sfalerytu (Zn), pirytu (Fe). Do minerałów pokrewnych segnitytu należy też np. karminit.
Segnityt wykazuje pleochroizm, tzn. przybiera różne barwy w zależności od kierunku patrzenia (zwłaszcza w świetle spolaryzowanym). Wykazuje zabarwienie żółte i żółtobrązowe lub zielone. Krystalizuje zwykle w postaci cienkich płytek tworzących agregaty, np. o kształcie różyczek.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Christian Rewitzer × 2, Vincent Bourgoin, Michael Förch (wiodące), Edgar Müller × 2, IOB Sylvano, Chang Li, Pedro Alves]
