Nie bój się wiedzy
Niespecjalnie przydatne rzeczy, o które mogą cię spytać w teleturnieju
Teraz co do ziania. Czy może istnieć zwierzę ziejące ogniem z paszczy? Taki np. żuk bombardier, owad z rodziny biegaczowatych, potrafi wytwarzać mieszaninę nadtlenku wodoru i hydrochinonów. Pod wpływem enzymów w specjalnej komorze ciała żuka mieszanina ta utlenia się z wydzieleniem dużej ilości ciepła, co ogrzewa ją do wrzenia. Wtedy jest gotowa do rażenia wroga.… Czytaj dalej 17. A jak z tym zianiem?
Spróbujmy się zastanowić, jak bardzo prawdopodobne jest istnienie jednego z mitycznych potworów, często występujących w grach komputerowych, czyli smoka, ze szczególnym uwzględnieniem smoków ziejących ogniem. Przykładem choćby Smaug z najnowszej serii filmów Petera Jacksona, będących jakoby adaptacją powieści J.R.R.Tolkiena Hobbit. Większość twórców wprowadzających smoki do swoich książek, filmów i gier zgodnie przedstawia je jako gady… Czytaj dalej 16. Prawdopodobieństwo smoków
W przypadku gwiazd życie po śmierci istnieje – dowody widzimy „w niebie” 😉 Poprzednio napisałem, że ustanie syntezy termojądrowej i następujący potem wybuch supernowej można traktować jako śmierć gwiazdy. A co pozostaje z gwiazdy po wybuchu supernowej? Podobnie, jak wiele wcześniejszych losów gwiazdy, to także zależy od jej masy. Zacznijmy od tego, że sam proces… Czytaj dalej 15. Drugie życie gwiazd
Onegdaj mówiliśmy o tym, skąd biorą się pierwiastki – że są wytwarzane przez gwiazdy, które w trakcie swego życia dokonują syntezy jądrowej, i że ten proces jest źródłem energii. Czyli gwiazdy świecą, a przy okazji produkują w swoim wnętrzu nowe pierwiastki chemiczne, zaczynając od wodoru, którego jest we Wszechświecie najwięcej. Jednak w tym procesie może… Czytaj dalej 14. Śmierć gwiazd
Czwarty – obok gazu, cieczy i kryształu – stan materii, plazma, charakteryzująca się oderwaniem elektronów od jąder atomowych i dużą swobodą ruchu tak jednych, jak i drugich, występuje zwykle w bardzo wysokich temperaturach. Powstaje np. we wnętrzach gwiazd i w łuku elektrycznym. Okazuje się jednak, że cechy plazmy można znaleźć również u dobrze znanego nam… Czytaj dalej 13. Plazma
Największym znanym latającym stworzeniem wszechczasów jest kecalkoatl Quetzalcoatlus northropi, późnokredowy pterozaur sprzed 60-70 milionów lat. Zwierzę to miało rozpiętość skrzydeł szacowaną na 10-12 metrów, co odpowiada wielkości czteromiejscowego samolotu Cessna 172. Po ziemi ten gad poruszał się w postawie czworonożnej i sięgał wtedy na wysokość wzrostu przeciętnej żyrafy. Nie wiemy dokładnie, ile ważył (szacunki sięgają… Czytaj dalej 12. Kecalkoatl
A co z planetami poza Układem Słonecznym? Badania spektroskopowe, czyli analiza światła dochodzącego od innych planet, pozwalają ustalić, jakie pierwiastki i związki chemiczne tam występują (każda substancja ma swój spektroskopowy „odcisk palca”, dzięki czemu wcale nie musimy wziąć dalekiej planety lub gwiazdy do ręki, aby poznać jej skład). Znamy planety, których atmosfery zawierają szkło lub… Czytaj dalej 11. Atmosfery egzoplanet i księżyców
Merkury ma ciekawą atmosferę, której głównymi składnikami są tlen, pary sodu i wodór – jest to jednak atmosfera umowa, ponieważ jej gęstość jest bilion razy mniejsza niż atmosfery ziemskiej. Wenus z kolei ma atmosferę z prawdziwego zdarzenia – atmosfera Wenus waży 93 razy tyle, co atmosfera ziemska. 96% stanowi dwutlenek węgla, przez co na planecie… Czytaj dalej 10. Atmosfery planet Układu Słonecznego
Niedawno mówiliśmy o tym, jak się rodzą gwiazdy (dzięki grawitacji ściskającej materię) i jak żyją (dzięki równowadze między grawitacją i ciśnieniem wytwarzanej energii). Ale co dokładnie dzieje się podczas życia takiego np. Słońca? Żywot gwiazdy upływa bardzo pracowicie. Gwiazda wytwarza nie tylko energię, ale i nowe pierwiastki. Jak to robi, to już wiemy – sklejając… Czytaj dalej 9. Żywot gwiazdy
Mars ma dwa księżyce, malutkie jak na nasze przyzwyczajenia: Fobos ma średnicę 22 km, a Dejmos – 12 km (nasz – 3400 km). Ich nazwy oznaczają „Strach” i „Trwoga”, i pochodzą z mitologii greckiej – byli to synowie boga wojny Aresa (u Rzymian – Marsa), którzy towarzyszyli ojcu na polach bitew. Pochodzenie tych księżyców nie… Czytaj dalej 8. Księżyce Marsa