Amadocja

Dziś coś tak rzadkiego, że nawet nie ma anglojęzycznego hasła w Wikipedii – bariofarmakosyderyt. Wzór chemiczny też ma skomplikowany: BaFe₄(AsO₄)3(OH)5•5(H₂O). Krystalizuje w formie sześcianów barwy czerwonej, zielonkawej, brązowej. Został odkryty dopiero w 1966 roku w jednej z niemieckich kopalń (dzisiaj znane są też inne miejsca jego występowania). Nie jest specjalnie twardy (3 w skali Mohsa,… Czytaj dalej 21. Bariofarmakosyderyt

Opal jest jedną z licznych postaci uwodnionej krzemionki SiO₂·nH₂O, a zarazem jednym z największych mineralogicznych kameleonów. Nazwa opalu pochodzi zapewne od sanskryckiego „upala”, co oznacza „drogi kamień”. Zgodnie z aktualnym podejściem naukowym nie jest uznawany za minerał, a mineraloid (z grubsza mówiąc, mineraloid w przeciwieństwie do minerału nie wykazuje struktury krystalicznej – np. obsydian jest… Czytaj dalej 20. Opal

Pb₅(AsO₄)₃Cl

Dzisiaj coś, co mało wygląda jak kryształ, ale przypomnę, że dla fizyka i chemika kryształem jest każde ciało stałe (to synonimy). Piryt, czyli sławne „złoto głupców” – fotografie pokazują, że ma połysk metaliczny i charakterystyczną żółtą barwę, idealnie przypominającą zabarwienie złota występującego w postaci rodzimej. Takie złoto nie jest czystym metalem, tylko stopem (często ze… Czytaj dalej 18. Piryt

Jak człowiek gra w gry komputerowe, w których zbiera się surowce i wytwarza przedmioty, to nigdy nie ma pewności, czy to, co tam jest, jest prawdziwe, czy też wymyślili sobie to autorzy gry. A najgorzej, tak na marginesie, jest wtedy, kiedy oni biorą coś, co jest prawdziwe, i traktują to jak coś, czym to nie… Czytaj dalej 17. Kyanit

Dziś bierzemy na tapet [tak tak, nie na tapetę 🙂 ] grossular, będący rodziną odmian granatu (pierwsze zdjęcie). Najlepiej wygląda odmiana czerwona, nazywana hessonitem (te inne grossulary też może osobno pokażę, bo fajne są). Na przedostatnim zdjęciu widać klaster kryształów grossularu i wezuwianit. Pod względem chemicznym hessonit to krzemian glinu wapnia Ca3Al₂(SiO₄)3, a w innych… Czytaj dalej 16. Hessonit

Dzisiaj będzie o wiceliderze skali twardości Mohsa – o korundzie. Jest to krystaliczna odmiana tlenku glinu Al₂O3, który zwykle zawiera jakieś barwiące domieszki metali. I właśnie dwie z nich zmieniają korund w bardzo znane kamienie szlachetne: rubin (zawiera chrom) i szafir (ten najpopularniejszy, niebieski, zawiera żelazo i tytan). Dziewiątka w skali Mohsa, czyli jedyną znaną… Czytaj dalej 15. Korund

Jest to teoretycznie prosty minerał – fluorek wapnia, CaF₂. Twardość 4, średnia gęstość 3,3 g/cm³. Jak jednak widać na zdjęciach, należy do mineralogicznych kameleonów. Jakim cudem coś o tak prostym składzie może mieć tak różnorodne kolorki? Działa tu mechanizm podobny jak w przypadku rubinu i szafiru (które są odmianami tego samego minerału, korundu) – wpływ zanieczyszczeń.… Czytaj dalej 12. Fluoryt