Leukofosfit (ang. leucophosphite) jest minerałem o wzorze KFe³⁺₂(PO₄)₂(OH)·2H₂O, którego nazwa pochodzi od greckiego słowa leucos „biały” i fragmentu słowa phosphate „fosforan”. Owszem, zawiera jon fosforanowy, ale biały jest względnie rzadko, poza tym może być zielonkawy, płowożółty, żółtobrązowy, pomarańczowobrązowy, różowy, zielonobrązowy, brązowofioletowy. W ogóle białe zabarwienie związku zawierającego kation żelaza(III) jest odrobinę zaskakujące, zwłaszcza w kontekście tego, że zawiera on także wodę i anion wodorotlenkowy. Uwodnione związki żelaza(III) mają zwykle barwę pomarańczową, czerwoną, rdzawą lub brązową, bezwodny fosforan(V) żelaza(III) jest żółty, a uwodniony – fioletowy. Ten ostatni związek tworzy rzadki minerał o nazwie strengit.
Leukofosfit ma twardość 3,5, gęstość prawie 3 g/cm³ (często jednak jest porowaty i ma wtedy dużo mniejszą gęstość). Został opisany i nazwany w 1932 roku.
Jest to rzadki minerał wtórny powstający wskutek działania roztworów powstałych z ptasiego lub nietoperzego guana na serpentyn lub inne minerały zawierające żelazo oraz w wyniku przemian hydrotermalnych żelazowych fosforanów w pegmatytach granitowych. W związku z tym występuje w jaskiniach, pegmatytach, skałach fosforanowych. Odkryto go w Australii Zachodniej, jednak udało się go znaleźć na wszystkich kontynentach włącznie z Antarktydą (Wyspa Króla Jerzego).
Gdybym był stroną kamiennomagiczną, nie omieszkałbym rzecz jasna stwierdzić, że leukofosfit jest kamieniem łączącym wyższe sfery (ptaki, nietoperze) z przyziemnymi (guano). Pozwala pozbyć się zbędnego balastu, zwiększa lotność myśli, dodaje skrzydeł. Wzmacnia słuch i ułatwia kontakt z aniołem opiekuńczym Netoptahem.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Pedro Alves, Jason B. Smith, Stephan Wolfsried × 3, Gianfranco Chiccolini, Pascal Chollet × 4 (w tym wiodące), Matteo Chinellato]
