Jadeit NaAlSi₂O₆ jest minerałem z grupy krzemianów i jednym z bardziej znanych kamieni jubilerskich – zalicza się go, wraz z nefrytem, do żadów. Najczęściej jadeit występuje w różnych odcieniach zielonego, ale może też być biały, fioletowy lub czarny. Jest zwykle nieprzejrzysty, dlatego szlifuje się go w kaboszony. Jadeity przezroczyste są rzadkie i pochodzą np. z Birmy. Dość twardy (6,5-7).
Nazwa jadeitu pochodzi od wykonanych z tego kamienia amuletów, które konkwistadorzy nosili dla ochrony przed dolegliwościami nerek i nazywali piedra de ijada, czyli „kamień lędźwiowy”. Jadeit był używany przez człowieka w już epoce kamiennej; m.in. na Wyspach Brytyjskich, Półwyspie Koreańskim i w Japonii znaleziono ostrza siekier z jadeitu, aczkolwiek przypuszcza się, że z uwagi na trudności w obróbce tego minerału nie miały one zastosowania praktycznego i stanowiły coś w rodzaju waluty. Jadeit był też używany przez cywilizacje Olmeków i Majów oraz ludy Kostaryki.
Imię „Jadeite” (jap. ジェダイト Jedaito) nosi w Czarodziejce z Księżyca pierwszy z czterech generałów Królowej Beryl. Ma wygląd młodego mężczyzny o blond włosach i niebieskich oczach. Używa swego uroku osobistego i charyzmy, aby gromadzić energię dla Królestwa Ciemności.
Jadeit jest też kamieniem bardzo popularnym w magii kamieni i wśród bioenergoterapeutów (to jeden z oficjalnych zawodów, jakie można wykonywać w Polsce – nie bardzo rozumiem, dlaczego). Otóż jadeit jest świętym kamieniem mistyków, a także świętym kamieniem władzy (to tak jakby ktoś równocześnie preferował zimno i gorąco). Wedle Konfucjusza jadeit symbolizuje jedność ducha i umysłu, a ezoterycy uważają, iż pozwala czerpać siłę i wiedzę z poprzednich wcieleń, zwłaszcza tych przeżytych na Wschodzie. Jakbym miał wypisać, na co jeszcze jadeit pomaga, to powstałby tu cały elaborat.
[cztery ostatnie zdjęcia i wiodące za pośrednictwem strony mindat.org]
