I ponownie muzyka elektroniczna – płyta „Miles to Midnight” z 2018 roku, której słuchałem wtedy średnio co drugi dzień, w niektóre dni wielokrotnie. Krążek ten jest wynikiem współpracy między trzema muzykami, którzy posługują się nazwami Atrium Carceri, Cities Last Broadcast i God Body Disconnect. Szczególnie tego pierwszego znam i regularnie słucham od dawna dzięki serwisowi… Czytaj dalej 23. Atrium Carceri, Cities Last Broadcast, God Body Disconnect „Miles to Midnight”
22. Agnes Obel „Citizen of Glass”
Kolejną panią jest Agnes Obel (rocznik 1980). Tę znajomość zawdzięczam w sumie córce, która podrzuciła mi utwór „Fuel to Fire” z debiutanckiej płyty artystki, „Philharmonics” (2010). Agnes jest wokalistką pochodzącą z Danii, ma przepiękny, subtelny głos i śpiewa dopasowane do tego utwory, do których najbardziej chyba pasuje określenie „eteryczność”. Największe wrażenie wywarła na mnie jej… Czytaj dalej 22. Agnes Obel „Citizen of Glass”
21. Field Rotation „Acoustic Tales”
Dalszy ciąg odcinków sponsorowanych przez literkę N jak niszowi wykonawcy. Tacy już byli wcześniej, ale teraz zaczną absolutnie niszowi, chociaż mający grono zapalonych fanów – zwłaszcza pewna pani. Najpierw jednak Field Rotation. Gdy po raz pierwszy zobaczyłem tę nazwę, uznałem, że to projekt jakiegoś technoświra (przez skojarzenie z Club Rotation 😉 ). Nie mogłem się… Czytaj dalej 21. Field Rotation „Acoustic Tales”
20. Anna von Hausswolff „Singing from The Grave”
A teraz przechodzimy do wspomnianych wykonawców niszowych. Na pierwszy ogień idzie Anna von Hausswolff, którą co prawda odkryłem dopiero dwa lata temu, jednak za jej najbardziej odkrywcze dokonanie uważam debiutancki album „Singing from The Grave” z 2010 roku. Anna jest córką bardzo znanego awangardzisty Carla Michaela von Hausswolffa, gra na wielu instrumentach, głównie klawiszowych –… Czytaj dalej 20. Anna von Hausswolff „Singing from The Grave”
19. Yello „Touch Yello”
Drugim wykonawcą, który niespodziewanie zrobił w XXI wieku coś wspaniałego, jest szwajcarski duet Yello. To giganci muzyki rozrywkowej, ale w pierwszej dekadzie tego stulecia zdążyłem już o nich zapomnieć i nawet nie miałem świadomości, że jeszcze działają. Aż tu nagle w 2009 roku zespół wydał nową płytę „Touch Yello” połączoną z wirtualnym koncertem, który można… Czytaj dalej 19. Yello „Touch Yello”
18. Klaus Schulze i Lisa Gerrard – „Farscape“
Dzisiejszy odcinek sponsoruje literka D jak dwudziesty pierwszy wiek (chociaż tak dokładnie to już poprzednio płyta Sopor Aeternus była z bieżącego stulecia). Moi znajomi, czy w ogóle miłośnicy dobrej muzyki, często narzekają, że „dawniej panie to muzyka była, a dzisiaj już nie ma”. Nie sposób się z tym zgodzić – jak już wielokrotnie pisałem w… Czytaj dalej 18. Klaus Schulze i Lisa Gerrard – „Farscape“
17. Sopor Aeternus „Es reiten die Toten so schnell“
Kolejna formacja, Sopor Aeternus, również pochodzi z Niemiec. Jest to muzyczne przedsięwzięcie osoby płci nieokreślonej, która przedstawia się jako Anna-Varney Cantodea (nieobeznanym w łacinie podpowiem, że to nazwisko oznacza mniej więcej „bogini pieśni, śpiewająca bogini”, a nazwa zespołu oznacza „Sen wiekuisty”). Jest to niezwykły artysta, jedyny w swoim rodzaju, tworzący muzykę, którą nie każdy polubi.… Czytaj dalej 17. Sopor Aeternus „Es reiten die Toten so schnell“
16. Deine Lakaien „Kasmodiah”
Kolejny niemiecki zespół zawdzięczam Beksińskiemu – Deine Lakaien. Niemiecki to on jest w zasadzie połowicznie, bo ten facet o niesamowitym głosie i fryzurze Draculi w wersji F.F.Coppoli pochodzi z Macedonii – nazywa się Aleksander Veljanov. Nie pamiętam już dokładnie, w którym roku usłyszałem ich u Beksińskiego po raz pierwszy, ale wiem, że był to utwór… Czytaj dalej 16. Deine Lakaien „Kasmodiah”
15. Corvus Corax „Live auf dem Wäscherschloß”
A teraz something completely different i tym razem bez ściemy. Kto widzi, jakie utwory wrzucam na walla, orientuje się, że jestem też miłośnikiem muzyki dawnej i neofolku. One się różnią podejściem – muzyka dawna jest grana „po akademicku”, z zachowaniem możliwie największej poprawności historycznej, neofolk zaś… jest grany różnie. Białoruski Stary Olsa, jeden z moich… Czytaj dalej 15. Corvus Corax „Live auf dem Wäscherschloß”
14. Lacrimosa „Inferno”
W tzw. międzyczasie Tomek Beksiński przeszedł z Dwójki do Trójki i tam zaczął prowadzić swoją „Trójkę pod Księżycem” (od 1991). Niestety audycja ta była przez dyrekcję Trójki traktowana trochę dziwnie i czasami nadawano ją w godzinach od 3 do 6 nad ranem. Słuchałem jej przez to w kratkę, a nawet okresami miewałem dłuższe przerwy. Gdy… Czytaj dalej 14. Lacrimosa „Inferno”