Amadocja

W odcinku o moim ulubionym numerze 69 będzie pirotyn (ang. pyrrhotite). Jest to siarczkowy minerał żelaza o zmiennym składzie Fe(1-x)S, odmiana troilitu (FeS). Zmienność składu wynika z niedoskonałości kryształu pirotynu – wiele miejsc, które powinny być obsadzone przez jony żelaza, jest pustych. Pirotyn wykazuje słabe właściwości magnetyczne, a kolorem przypomina piryt. Twardość 3,5-4,5 w skali… Czytaj dalej 69. Pirotyn

Onegdaj był kurczaczek mineralogii (skłodowskit), a dzisiaj będzie jeżu mineralogiczny – milleryt. Pod względem pokroju jeden z najdziwniejszych minerałów, jakie widziałem – krystalizuje w postaci długich igieł, ale może też wyglądać jak włosy, drut, szpilki z drzewa iglastego, srebrny łańcuch na choinkę albo nawet jeżowce. Wzór NiS, czyli siarczek niklu, zabarwienie mosiężno-żółte lub zielonkawe, z… Czytaj dalej 68. Milleryt

Klinozoisyt jest minerałem krzemianowym o wzorze {Ca₂}{Al₃}(Si₂O₇)(SiO₄)O(OH), zabarwieniu oliwkowym lub brązowym i słupowym pokroju (jeśli mowa o dobrze wykształconych kryształach). Twardość 7, gęstość ok. 3,3 g/cm3. Nazwę zawdzięcza jednoskośnej (czyli monoklinalnej) budowie kryształów i podobieństwu do zoisytu; należy do grupy epidotu. Zidentyfikowany i opisany pod koniec XIX wieku jako minerał występującym w Tyrolu Wschodnim. Zabarwienie… Czytaj dalej 66. Klinozoisyt

Sengieryt to jeden z minerałów uranowych, Cu₂(UO₂)₂(VO₄)₂·6H₂O. Zabarwienie oliwkowozielone lub żółtozielone, przezroczysty, twardość 2,5, gęstość 4 g/cm3. Sengieryt jest radioaktywny. Występuje głównie w Demokratycznej Republice Konga, odkryty i opisany w 1949. Nazwany na cześć Edgara Sengiera, belgijskiego dyrektora kopalń rud uranowych w czasach, kiedy to jeszcze był Zair. Z tych kopalń dostarczano rudę uranu dla… Czytaj dalej 64. Sengieryt

Pucheryt jest minerałem o prostym wzorze, to wanadan(V) bizmutu(III), BiVO₄. Na ogół jest czerwonobrązowy, zielonobrązowy lub żółtobrązowy. Twardość w skali Mohsa – 4, gęstość około 6,7 g/cm3 (duża, bo bizmut jest metalem ciężkim). Nazwa pochodzi od szybu Pucher w kopalni Wolfgang, w Saksonii. Po raz pierwszy opisany w latach 70. XIX wieku. O bizmucie już… Czytaj dalej 63. Pucheryt

Alanity to grupa minerałów należących do epidotów, sorokrzemiany o wzorze M₂(Al,Fe+3)₃(SiO₄)₃(OH), gdzie jako M może występować cer, wapń, itr lub lantan. Dodatkowo alanity mogą zawierać różne ciężkie pierwiastki, takie jak tor, uran, cyrkon, bar, i często służą jako surowiec do ich otrzymywania. Bywają radioaktywne (gdy zawierają tor lub uran) i wtedy mogą wykazywać zjawisko metamiktyzacji,… Czytaj dalej 62. Alanit

Epidot jest minerałem o wzorze Ca₂(Al₂,Fe)(SiO₄)(Si₂O₇)O(OH), z grupy krzemianów, dokładniej krzemianów grupowych (zawierających anion Si₂O₇6–). Twardość w skali Mohsa 6 do 7. Zabarwienie pistacjowe, żółtozielone, czarnozielone; wykazuje silny pleochroizm, czyli zmienność zabarwienia w zależności od kierunku obserwacji. Nazwa pochodzi od greckiego słowa epidosis oznaczającego „dodatek” (w nawiązaniu do nierównego kształtu). Jako krzemian występuje dość powszechnie,… Czytaj dalej 61. Epidot

Dzisiaj kolejny ciężki zawodnik o poważnym wzorze – elbait, Na(Li1.5Al1.5)Al₆(Si₆O1₈)(BO₃)₃(OH)₃(OH), czyli borokrzemian glinu, litu i sodu. Jest to minerał z grupy turmalinów, po raz pierwszy znaleziony na znanej skądinąd włoskiej wyspie Elbie, od której wzięła się jego nazwa. Elbait ma kilka odmian o różnych barwach i własnych nazwach: bezbarwny to achroit, różowy lub czerwony –… Czytaj dalej 60. Elbait