Agardyt itrowy (ang. agardite-(Y)) jest inną odmianą agardytu (z grupy miksytu, który poznaliśmy już w wersji neodymowej). Wzór YCu₆(AsO₄)₃(OH)₆·3H₂O, twardość 3-4, gęstość ok. 3,7 g/cm³. Neodymowy agardyt był zielony lub seledynowy, itrowy zaś jest zielony, niebieskozielony lub niebieski, krystalizuje w postaci długich, cienkich igiełek lub struktur przypominających włoski (bliżej końca galerii).
Nazwa agardytów pochodzi od nazwiska XX-wiecznego francuskiego geologia Julesa Agarda, którego personalia są przypadkiem zbieżne z personaliami pewnego francuskiego rzeźbiarza działającego w pierwszej połowie XX wieku. Można ich odróżnić po okularach (geolog nosił, rzeźbiarz nie).
Agardyt itrowy jest rzadkim minerałem, ale występuje częściej niż neodymowy. Powstaje w strefach utleniania niektórych złóż miedzi. Pierwszy opisany egzemplarz pochodził z Maroka, z kopalni Buskur w górach Dżebel Sahro (1969). Prócz tego minerał ten występuje jeszcze w około 100 miejscach na całym świecie; najbliżej Polski – w Czechach, w złożu rud uranowych Miedwiedin w Karkonoskim Parku Narodowym (jakieś 5 km od granicy z Polską).
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Giuseppe Finello, Joy Desor, Vincent Bourgoin × 2, Fritz Schreiber × 2 (w tym wiodące), Enrico Bonacina, Henk Smeets, Luigi Chiappino, Yannick Vesely, Jean-Marc Johannet × 2, Takuya Mine]
