Callaghanit (kalaganit) jest bardzo rzadkim minerałem miedzi, wzór Cu₂Mg₂(CO₃)(OH)₆·2H₂O. Pod względem zabarwienia przypomina azuryt, choć bywa nieco ciemniejszy i znacznie rzadziej tworzy makroskopowe kryształy. Twardość 3-3,5, gęstość 2,7 g/cm³. Nazwany został na cześć dra Eugene’a „Pata” Callaghana, dyrektora Biura Kopalń w stanie Nowy Meksyk.
Jako węglan, callaghanit jest wrażliwy na działanie kwasu solnego. Rozkłada się powoli w rozcieńczonym roztworze tego kwasu, pieniąc się (wydziela się dwutlenek węgla). Jest to charakterystyczna reakcja umożliwiająca rozpoznanie minerałów węglanowych.
Callaghanit występuje w złożach magnezytu. Znaleziono go do tej pory tylko w kilku miejscach na świecie: w Newadzie, na południu Oklahomy i na północy Michigan oraz w okolicy Genui, w dwóch punktach w Austrii i niedaleko Halle w Niemczech. Zwykle krystalizuje w postaci ośmiościanów, aczkolwiek malutkich, wielkości 0,1-0,25 mm.
Jak zawsze w przypadku bardzo rzadkich minerałów z zaskoczeniem konstatuję, że nie brakuje callaghanitu na stronach kamiennomagicznych. Miałby on ukazywać osobom samolubnym, pełnym uprzedzeń i ślepym na oczywistości, że miłość jest jedynym sposobem na życie. Jakoby eliminowałby zazdrość, niechęć i żale (gorzkie?). Usuwałby przeszkody, wzmacniał pewność siebie i siłę charakteru. Rzeczywiście, fajnie by było.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Robert O. Meyer, Stephan Wolfsried x4 (w tym wiodące), Henry Minot, Yaiba Sakaguchi, Rruff Project, Luigi Chiappino]
