Nazwą „lepidolit” określa się grupę minerałów, których skład zmienia się od KLi₂Al(Si₄O₁₀)(F,OH)₂ (polilitionit) do K(Li₁.₅Al₁.₅)(AlSi₃O₁₀)(F,OH)₂ (trilitionit). Ten pierwszy jeszcze będzie, a ten drugi jest bardziej podobny do tego, co widać na zdjęciach. Twardość 2,5-3,5, gęstość 2,8-2,9 g/cm³.
Lepidolit został nazwany od greckich słów lepidos „łuska” i lithos „kamień”, czyli jest to „kamień łuskowy”, jednak to określenie bardziej pasuje do politionitu, natomiast lepidolit o bardziej pośrednim składzie bardziej przypomina mięsko, z uwagi na różowy kolor. Występuje w pegmatytach granitoidowych – jest to grupa skał grubokrystalicznych, które często zawierają nietypowe pierwiastki, takie jak bor, fosfor, fluor (dla przypomnienia: pierwiastki o nieparzystej liczbie atomowej – a do takich należą wymienione trzy – są o wiele mniej rozpowszechnione we Wszechświecie, gdyż powstają podczas względnie rzadkich zjawisk, a nie w trakcie zwykłego życia najczęściej spotykanych typów gwiazd).
Lepidolity są dość rozpowszechnione, w Polsce znaleziono je tradycyjnie na Dolnym Śląsku: w okolicach Strzegomia i Piławy Górnej). Pierwotną lokalizacją charakterystyczną lepidolitu była Rožná na Morawach.
W jubilerstwie czasem używane są różowe kaboszony określane jako lepidolit, co jednak jest błędne, gdyż jest to podobnie wyglądający muskowit litowy, inny minerał z grupy miki. O nim będzie przy innej okazji.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Russel G. Rizzo & Cal Neva Mineral Company, Eric C. Graff, Scott L. Ritchie, Rob Lavinsky & irocks.com, Walter R. Kellog, Rock Currier]
