36. Ortoklaz

Tym razem Mohs 6, czyli ortoklaz. Dla chemika KAlSi3O8, czyli glinokrzemian potasu, a raczej jeden z nich, bo to jest cała grupa związków o bardzo zróżnicowanym składzie i strukturze. Na ogół wygląda mało efektownie, ale zdarzają się też egzemplarze o bardzo jednorodnej fazie krystalicznej, z których można nawet szlifować prawdziwe klejnociki do biżuterii – najczęściej… Czytaj dalej 36. Ortoklaz

34. Skala Mohsa

Dzisiaj będzie nietypowo, bo o skali Mohsa jako takiej. Friedrich Mohs, niemiecki geolog i mineralog, stworzył ją na początku XIX wieku, chociaż pomysły porównywania minerałów przez wzajemne zarysowanie pojawiały się już w starożytności, np. w III-IV wieku p.n.e. I tak właśnie zbudowana jest skala Mohsa, przez ustalanie, które minerały rysują inne, i uznanie, że jeśli… Czytaj dalej 34. Skala Mohsa

32. Topaz

Z bardzo znanych kamieni nie było jeszcze topazu. Jest to minerał krzemianowy zawierający fluor, wzór Al2SiO4(F,OH)2. Zabarwienie ma najczęściej żółte lub pomarańczowe, rzadziej jest niebieski, czerwony lub nawet bezbarwny. Jak w wielu innych przypadkach, o barwie kamienia decydują zawarte w nim zanieczyszczenia (np. żelazo, chrom, wanad, tytan – bezbarwny topaz ich nie zawiera). Krystalizuje najczęściej… Czytaj dalej 32. Topaz

31. Akwamaryn

Akwamaryn to odmiana minerału berylu, zwykle niebieska, ale czasem też zielonkawa, prawie bezbarwna albo żółtawa. Jego nazwa pochodzi od łacińskich słów aqua marina, czyli woda morska, rzecz jasna z powodu zabarwienia. Bardzo często akwamaryn jest niezwykle klarowny, co widać zwłaszcza po oszlifowaniu go. Najbardziej pożądany w jubilerstwie jest akwamaryn niebieski. Można go otrzymać w wyniku… Czytaj dalej 31. Akwamaryn

29. Molibdenit

Pozornie niepozorny siarczek molibdenu MoS₂, uważam jednak, że ma swój urok, gdyż należy do grupy związków o połysku metalicznym (który normalnie jest charakterystyczny dla metali). Skąd ten połysk? Jego źródłem jest (upraszczając sprawę) obecność w krysztale gazu elektronowego/chmury elektronowej, czyli zbioru elektronów mających swobodę ruchu. Substancje mające tę cechę przewodzą prąd elektryczny i wcale nie… Czytaj dalej 29. Molibdenit

28. Wulfenit

Dzisiaj wulfenit, czyli molibdenian ołowiu PbMoO₄. Ma zabarwienie od pomarańczowo-czerwonego do żółtego (zabarwienie pochodzi od domieszki chromu oraz defektów w sieci krystalicznej, bo normalnie jest bezbarwny i może też mieć inne barwy). Najpiękniejsze okazy wulfenitu są wykrystalizowane w postaci płytek. Jest ciężki (bo ołów i molibden), kruchy i dość miękki (3 w skali Mohsa), więc… Czytaj dalej 28. Wulfenit

27. Ametyst

To niepojęte, ale dotąd jeszcze nie było ametystu. A przecież jest to jeden z najpopularniejszych kamieni, co przy okazji przekłada się na największą ilość bajkowych bredni o mocy kryształów itp. Już starożytni Grecy wierzyli, że osoba pijąca wino z ametystowego pucharu nie upija się, i wyrazili to w nazwie – a-methystos oznacza „niepijany, trzeźwy”. W… Czytaj dalej 27. Ametyst