Kategoria: Minerały

Filipsyt wapniowy (ang. phillipsite-Ca), jest jednym z kilku filipsytów należących do grupy minerałów zeolitowych. Przypomnę, że zeolity są minerałami zawierającymi dużą ilość słabo związanej wody, którą łatwo wydzielić pod wpływem ciepła. Ich nazwa pochodzi od greckich słów dzeo (wrzeć) i lithos (kamień), czyli są to „wrzące kamienie”. Z punktu widzenia chemika zeolity są glinokrzemianami sodu,… Czytaj dalej 199. Filipsyt wapniowy

Minerały miewają dziwne nazwy. Zatem dziś tugtupit, minerał berylu o wzorze Na₄BeAlSi₄O₁₂Cl, na ogół czerwony lub różowy. Może być zarówno przezroczysty, jak i nieprzezroczysty. Twardość 4-6,5 (duży przedział), gęstość 2,33 g/cm³. Odkryto go w latach 60. XX wieku na Grenlandii w miejscu, które nazywa się Tugtup Agtâkorfia – i stąd ta niecodzienna nazwa. Jak podaje Wiki,… Czytaj dalej 198. Tugtupit

Christyt jest minerałem pierwiastka, którego jeszcze nie przerabialiśmy, a mianowicie talu. Wzór TlHgAsS₃, twardość 1-2, gęstość 6,2 g/cm³. Zabarwienie od pomarańczowo-czerwonego po ciemnoczerwone (na niektórych zdjęciach wygląda na czarny, zasadniczo jest półprzezroczysty, dlatego to zdjęcie dużego czerwonego kryształu budzi pewne moje wątpliwości). Nazwany na cześć amerykańskiego mineraloga Charlesa Louisa Christa. Jest to niezwykle rzadki minerał –… Czytaj dalej 197. Christyt

Gentelwit o wzorze Be₃Zn₄(SiO₄)₃S jest kolejnym minerałem berylu – niedawno był helwin, który jest bliskim krewniakiem gentelwitu, zawierającym magnez zamiast cynku. Nasz dzisiejszy bohater jest jednym z mineralogicznych kameleonów – przyjmuje bardzo różnorodne zabarwienie, m.in. niebieskie, zielone, kremowe, żółte, różowe, brązowe. Twardość 6-6,5, gęstość do 3,7 g/cm³. Nazwany na cześć Fredricka Augusta Ludwiga Karla Wilhelma Gentha… Czytaj dalej 196. Gentelwit

Botalakit (ang. botallackite) jest kolejnym w naszej kolekcji minerałem miedzi, o względnie prostym wzorze Cu₂(OH)₃Cl (czyli zasadniczo jest to połączenie chlorku i wodorotlenku miedzi(II)). Siarczany i wodorotlenki miedzi(II) mają zabarwienie niebieskie, natomiast chlorki – bardziej zielone, więc bottalakit jest niebieskozielony, ale może też być zielony albo bardziej niebieski. Twardość 4,5 (wyprowadzona z pomiaru twardości Vickersa),… Czytaj dalej 195. Botalakit

Helwin (ang. helvine) jest minerałem berylu i manganu, o wzorze Be₃Mn²⁺₄(SiO₄)₃S. Ma charakterystyczne złotobrązowe zabarwienie (czasem też czerwone lub żółte) i krystalizuje najczęściej w postaci czworościanów. Twardość 6-6,5, gęstość ok. 3,3 g/cm³. Rozmiary tych kryształów są zróżnicowane – niektóre mają zaledwie ok. 1 mm, ale znajduje się też wiele dużych, makroskopowych egzemplarzy. Nazwa helwinu nie ma nic… Czytaj dalej 194. Helwin

Fuchsyt zwany też miką chromową jest minerałem z grupy muskowitu, wzór K(Al,Cr)₃Si₃O₁₀(OH)2. Twardość 2,5, gęstość ok. 2,9 g/cm³. Konkretnie (jak widać na zdjęciach) jest to odmiana zielona, w której jony glinu są zastępowane przez jony chromu (w obu przypadkach są to jony 3+). Właśnie to powoduje zielone zabarwienie charakterystyczne właśnie dla związków chromu(III) (aczkolwiek może je… Czytaj dalej 193. Fuchsyt

K(Fe²⁺/Mg)₂(Al/Fe³⁺/Mg)([Si/Al]Si₂O₁₀)(OH/F)₂

Dewilin (ang. devilline) jest kolejnym siarczanowym minerałem miedzi, wzór CaCu₄(SO₄)₂(OH)₆·3H₂O. Ma niesamowity „morski” kolor, a niekiedy jego większe kryształy wyglądają jak kłębki wełny. W silnym oświetleniu jest bardziej klasycznie jasnoniebieski. Twardość 2,5, gęstość ok. 3,1 g/cm³. Odkryty w Kornwalii i opisany w drugiej połowie XIX wieku. Nazwany nie na cześć diabła, ale francuskiego chemika Henriego Etienne’a… Czytaj dalej 190. Dewilin