Kategoria: Minerały

Gentelwit o wzorze Be₃Zn₄(SiO₄)₃S jest kolejnym minerałem berylu – niedawno był helwin, który jest bliskim krewniakiem gentelwitu, zawierającym magnez zamiast cynku. Nasz dzisiejszy bohater jest jednym z mineralogicznych kameleonów – przyjmuje bardzo różnorodne zabarwienie, m.in. niebieskie, zielone, kremowe, żółte, różowe, brązowe. Twardość 6-6,5, gęstość do 3,7 g/cm³. Nazwany na cześć Fredricka Augusta Ludwiga Karla Wilhelma Gentha… Czytaj dalej 196. Gentelwit

Botalakit (ang. botallackite) jest kolejnym w naszej kolekcji minerałem miedzi, o względnie prostym wzorze Cu₂(OH)₃Cl (czyli zasadniczo jest to połączenie chlorku i wodorotlenku miedzi(II)). Siarczany i wodorotlenki miedzi(II) mają zabarwienie niebieskie, natomiast chlorki – bardziej zielone, więc bottalakit jest niebieskozielony, ale może też być zielony albo bardziej niebieski. Twardość 4,5 (wyprowadzona z pomiaru twardości Vickersa),… Czytaj dalej 195. Botalakit

Helwin (ang. helvine) jest minerałem berylu i manganu, o wzorze Be₃Mn²⁺₄(SiO₄)₃S. Ma charakterystyczne złotobrązowe zabarwienie (czasem też czerwone lub żółte) i krystalizuje najczęściej w postaci czworościanów. Twardość 6-6,5, gęstość ok. 3,3 g/cm³. Rozmiary tych kryształów są zróżnicowane – niektóre mają zaledwie ok. 1 mm, ale znajduje się też wiele dużych, makroskopowych egzemplarzy. Nazwa helwinu nie ma nic… Czytaj dalej 194. Helwin

Fuchsyt zwany też miką chromową jest minerałem z grupy muskowitu, wzór K(Al,Cr)₃Si₃O₁₀(OH)2. Twardość 2,5, gęstość ok. 2,9 g/cm³. Konkretnie (jak widać na zdjęciach) jest to odmiana zielona, w której jony glinu są zastępowane przez jony chromu (w obu przypadkach są to jony 3+). Właśnie to powoduje zielone zabarwienie charakterystyczne właśnie dla związków chromu(III) (aczkolwiek może je… Czytaj dalej 193. Fuchsyt

K(Fe²⁺/Mg)₂(Al/Fe³⁺/Mg)([Si/Al]Si₂O₁₀)(OH/F)₂

Dewilin (ang. devilline) jest kolejnym siarczanowym minerałem miedzi, wzór CaCu₄(SO₄)₂(OH)₆·3H₂O. Ma niesamowity „morski” kolor, a niekiedy jego większe kryształy wyglądają jak kłębki wełny. W silnym oświetleniu jest bardziej klasycznie jasnoniebieski. Twardość 2,5, gęstość ok. 3,1 g/cm³. Odkryty w Kornwalii i opisany w drugiej połowie XIX wieku. Nazwany nie na cześć diabła, ale francuskiego chemika Henriego Etienne’a… Czytaj dalej 190. Dewilin

Chajdarkanit (ang. khaidarkanite, właściwie po polsku powinien się nazywać ajdarkenit, o czym niżej) jest kolejnym przedstawicielem grupy puchatków – jasnoniebieskie zabarwienie wskazuje, że to minerał miedzi, wzór Na₀,₃₄Cu₄Al₃(OH)₁₄F₃·2H₂O. Twardość 2,5, gęstość 2,84 g/cm³. Nazwa pochodzi od miasta Ajdarken w Kirgistanie, gdzie po koniec XX wieku znaleziono ten minerał w miejscowej kopalni rtęci. Chajdarkanit jest niezwykle rzadki… Czytaj dalej 188. Chajdarkanit

Natrozipeit to minerał uranowy o wzorze Na₅(UO₂)₈(SO₄)₄O₅(OH)₃·12H₂O. Ma soczyście żółte zabarwienie charakterystyczne dla związków uranylowych, czyli zawierających kation UO₂²⁺. W świetle ultrafioletowym wykazuje silną zieloną fluorescencję, typową dla szkła uranowego, czyli szkła zawierającego domieszkę tlenku uranu. Zjawisko to widać na trzech ostatnich zdjęciach. Przy okazji – czytałem ostatnio, że produkowane obecnie szkło uranowe świeci właśnie… Czytaj dalej 187. Natrozipeit