Fuchsyt zwany też miką chromową jest minerałem z grupy muskowitu, wzór K(Al,Cr)₃Si₃O₁₀(OH)2. Twardość 2,5, gęstość ok. 2,9 g/cm³. Konkretnie (jak widać na zdjęciach) jest to odmiana zielona, w której jony glinu są zastępowane przez jony chromu (w obu przypadkach są to jony 3+). Właśnie to powoduje zielone zabarwienie charakterystyczne właśnie dla związków chromu(III) (aczkolwiek może je… Czytaj dalej 193. Fuchsyt
Kategoria: Minerały
Piękno przyrody nieożywionej
192. Biotyt
Biotyty to najpopularniejsza podgrupa minerałów z grupy miki, o wzorze – za co z góry przepraszam – K(Fe²⁺/Mg)₂(Al/Fe³⁺/Mg)([Si/Al]Si₂O₁₀)(OH/F)₂. Twardość 2,5-3, gęstość 2,7÷3,3 cm³. Nazwę ten minerał uzyskał w połowie XIX wieku dla uczczenia Jean-Baptiste Biota, jednego z najwybitniejszych francuskich uczonych – fizyka, matematyka, astronoma i mineraloga, współodkrywcy (wraz z Savartem) zjawiska wytwarzania pola magnetycznego przez prąd… Czytaj dalej 192. Biotyt
191. Zippeit
K₃(UO₂)₄(SO₄) ₂O₃(OH)·3H₂O
190. Dewilin
Dewilin (ang. devilline) jest kolejnym siarczanowym minerałem miedzi, wzór CaCu₄(SO₄)₂(OH)₆·3H₂O. Ma niesamowity „morski” kolor, a niekiedy jego większe kryształy wyglądają jak kłębki wełny. W silnym oświetleniu jest bardziej klasycznie jasnoniebieski. Twardość 2,5, gęstość ok. 3,1 g/cm³. Odkryty w Kornwalii i opisany w drugiej połowie XIX wieku. Nazwany nie na cześć diabła, ale francuskiego chemika Henriego Etienne’a… Czytaj dalej 190. Dewilin
189. Frankeit
Fe²⁺(Pb,Sn²⁺)₆Sn⁴⁺₂Sb₂S₁₄
188. Chajdarkanit
Chajdarkanit (ang. khaidarkanite, właściwie po polsku powinien się nazywać ajdarkenit, o czym niżej) jest kolejnym przedstawicielem grupy puchatków – jasnoniebieskie zabarwienie wskazuje, że to minerał miedzi, wzór Na₀,₃₄Cu₄Al₃(OH)₁₄F₃·2H₂O. Twardość 2,5, gęstość 2,84 g/cm³. Nazwa pochodzi od miasta Ajdarken w Kirgistanie, gdzie po koniec XX wieku znaleziono ten minerał w miejscowej kopalni rtęci. Chajdarkanit jest niezwykle rzadki… Czytaj dalej 188. Chajdarkanit
187. Natrozipeit
Natrozipeit to minerał uranowy o wzorze Na₅(UO₂)₈(SO₄)₄O₅(OH)₃·12H₂O. Ma soczyście żółte zabarwienie charakterystyczne dla związków uranylowych, czyli zawierających kation UO₂²⁺. W świetle ultrafioletowym wykazuje silną zieloną fluorescencję, typową dla szkła uranowego, czyli szkła zawierającego domieszkę tlenku uranu. Zjawisko to widać na trzech ostatnich zdjęciach. Przy okazji – czytałem ostatnio, że produkowane obecnie szkło uranowe świeci właśnie… Czytaj dalej 187. Natrozipeit
186. Kornelit
Kornelit jest minerałem żelaza, a konkretnie hydratem siarczanu(VI) żelaza(III) – wzór Fe₂(SO₄)₃·7H₂O (lub 7,5H₂O). Twardość prawdopodobnie 3, gęstość ok. 2,3 g/cm³. Jest to bardzo rzadki minerał, odkryty pod koniec XIX wieku na terenie dzisiejszej Słowacji, w Smolniku w rejonie Koszyc. Nazwany został na cześć Kornela Hlawaczka, pochodzącego z Węgier naczelnego inżyniera górniczego tamtejszej kopalni miedzi (w… Czytaj dalej 186. Kornelit
185. Muskowit
Muskowit jest kolejnym minerałem z grupy miki, wzór KAl₂(AlSi₃O₁₀)(OH)₂. Twardość ok. 2 w płaszczyźnie równoległej do powierzchni, 4 w kierunku prostopadłym, gęstość ok. 2,8 gcm³. To najpopularniejszy minerał mikowy, znany od bardzo dawna, a opisywany naukowo od początków XVIII wieku. Nazwa pochodzi od określenia Muscovy-glass, czyli „moskiewskie szkło”, urobionego w elżbietańskiej Anglii wskutek stosowania arkuszy muskowitu… Czytaj dalej 185. Muskowit
184. Motramit
Motramit jest minerałem o wzorze PbCu(VO₄)(OH) (nazwa – wanadan(V) wodorotlenek miedzi(II) ołowiu(II)). Zabarwienie zielone, oliwkowozielone, ciemnozielone, krystalizuje w formie „drzewiastej” przypominającej gałązki cisu, ale na ogół te kryształki są mikroskopijne i nie widać tej struktury, a jedynie zielone „buły” (© by Chatolandia 😉 ). Twardość 3-3,5, gęstość 5,9 g/cm³ (spora, z uwagi na obecność ołowiu). Odkryty… Czytaj dalej 184. Motramit