Boltwoodyt (ang boltwoodite) jest, jak można się domyślić po kolorze i pokroju, minerałem uranylowym. Wzór (K,Na)(UO₂)(SiO₃OH)·1,5H₂O, twardość 3,5-4, gęstość 4,7 g/cm³. Powstaje w strefach transformacji wokół złóż uranu, a występuje przede wszystkim w USA. Interesujące egzemplarze pochodzą z Namibii. Z uwagi na zawartość uranu boltwoodyt jest silnie radioaktywny (cztery papryczki wg Webmineral) i szkodliwy, fluoryzuje ciemnozielono w świetle ultrafioletowym.
Minerał ten został nazwany na cześć Bertrama Bordena Boltwooda, amerykańskiego pioniera radiochemii z Uniwersytetu Yale. Radiochemia jest dziedziną chemii, w której stosuje się radioaktywne izotopy do badania właściwości i reakcji chemicznych innych substancji. Ponadto radiochemia bada losy radioaktywnych izotopów w środowisku naturalnym. Główną zasługą Boltwooda jest ustalenie, że końcowym produktem radioaktywnych przemian uranu jest ołów. Boltwood zauważył, że stosunek zawartości ołowiu do uranu w skałach jest proporcjonalny do ich wieku, dzięki czemu wynalazł jedną z metod datowania radioizotopowego. Datowanie uranowo-ołowiowe umożliwia określanie wieku skał w zakresie od 1 miliona do ponad 4,5 miliarda lat z błędem poniżej 1%, a nawet poniżej 1‰.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org, autorzy: Stephan Wolfsried, Matteo Chinellato, Peter Haas, Sandro Maggia, Daniele Respino, P le Roc’h, Rob Lavinsky & irocks.com, Mineralogical Rsearch Co.]
Modified by CombineZP 