Amadocja

Andradyt jest żółtym, zielonym, brązowym lub szaroczarnym minerałem krzemianowym z grupy granatu. Wzór Ca₃Fe³⁺₂(SiO₄)₃, twardość 6,5-7, gęstość 3,9 g/cm³. Nazwany na cześć brazylijskiego mineraloga, przyrodnika, polityka, wykładowcy i poety José Bonifácio de Andrada e Silva (wyobrażacie to sobie? „José Bonifácio de Andrada e Silva, chodź na obiad!”… „José Bonifácio de Andrada e Silva, ile razy mam… Czytaj dalej 204. Andradyt

Z serii „Minerały tylko dla dorosłych” – dikit (ang. dickite, wink wink), który należy do krzemianów glinu, wzór Al₂(Si₂O₅)(OH)₄. Na ogół bezbarwny, czasem żółtawy albo zielony, twardość 2-2,5, gęstość 2,6 g/cm³. Nazwany, wy zbereźniki, na cześć szkockiego chemika i metalurga Allana Brugha Dicka, który opisał go jako pierwszy pod koniec XIX wieku. Dikit jest minerałem wtórnym… Czytaj dalej 203. Dikit

Waryscyt (ang. variscite) jest względnie rzadkim minerałem fosforanowym o dość prostym wzorze AlPO₄·2H₂O. Najczęściej przyjmuje zabarwienie zielone lub zielonkawe (podobne do malachitu), niebieskozielone (podobne do turkusu), czasem czerwone; bywa też bezbarwny. W najpopularniejszej wersji przypomina kolorystyką zielone płytki drukowane stosowane w elektronice, dlatego niektóre firmy zajmujące się takimi produktami noszą nazwę „Variscite”. Małe pojedyncze kryształy,… Czytaj dalej 202. Waryscyt

Dziś coś z serii „minerały tylko dla dorosłych” – kummingtonit, po angielsku cummingtonite (wink, wink). W Internecie pełno jest hermetycznych dwuznacznych żartów, np. w postaci t-shirtów, natomiast sam minerał nie jest może jakoś specjalnie atrakcyjny – jego najefektowniejsza postać to wąskie, długie igły, które najlepiej wyglądają na mikrofotografiach. Chemicznie jest to krzemian wodorotlenek magnezu żelaza(II),… Czytaj dalej 201. Kummingtonit

Chalcedon chromowy to odmiana chalcedonu barwy zielonej, chemicznie jedna z form ditlenku krzemu SiO₂. Jest podobny do chryzoprazu, tylko ma ciemniejsze zielone zabarwienie, za które odpowiadają związki chromu. Oprócz chryzoprazu oglądaliśmy też inne odmiany chalcedonu: agat i karneol. Co ciekawe, chalcedon chromowy, często wykorzystywany przez Rzymian (Pliniusz Starszy podaje mylnie, że pochodził z Indii), został… Czytaj dalej 200. Chalcedon chromowy

Filipsyt wapniowy (ang. phillipsite-Ca), jest jednym z kilku filipsytów należących do grupy minerałów zeolitowych. Przypomnę, że zeolity są minerałami zawierającymi dużą ilość słabo związanej wody, którą łatwo wydzielić pod wpływem ciepła. Ich nazwa pochodzi od greckich słów dzeo (wrzeć) i lithos (kamień), czyli są to „wrzące kamienie”. Z punktu widzenia chemika zeolity są glinokrzemianami sodu,… Czytaj dalej 199. Filipsyt wapniowy

Minerały miewają dziwne nazwy. Zatem dziś tugtupit, minerał berylu o wzorze Na₄BeAlSi₄O₁₂Cl, na ogół czerwony lub różowy. Może być zarówno przezroczysty, jak i nieprzezroczysty. Twardość 4-6,5 (duży przedział), gęstość 2,33 g/cm³. Odkryto go w latach 60. XX wieku na Grenlandii w miejscu, które nazywa się Tugtup Agtâkorfia – i stąd ta niecodzienna nazwa. Jak podaje Wiki,… Czytaj dalej 198. Tugtupit

Christyt jest minerałem pierwiastka, którego jeszcze nie przerabialiśmy, a mianowicie talu. Wzór TlHgAsS₃, twardość 1-2, gęstość 6,2 g/cm³. Zabarwienie od pomarańczowo-czerwonego po ciemnoczerwone (na niektórych zdjęciach wygląda na czarny, zasadniczo jest półprzezroczysty, dlatego to zdjęcie dużego czerwonego kryształu budzi pewne moje wątpliwości). Nazwany na cześć amerykańskiego mineraloga Charlesa Louisa Christa. Jest to niezwykle rzadki minerał –… Czytaj dalej 197. Christyt

Gentelwit o wzorze Be₃Zn₄(SiO₄)₃S jest kolejnym minerałem berylu – niedawno był helwin, który jest bliskim krewniakiem gentelwitu, zawierającym magnez zamiast cynku. Nasz dzisiejszy bohater jest jednym z mineralogicznych kameleonów – przyjmuje bardzo różnorodne zabarwienie, m.in. niebieskie, zielone, kremowe, żółte, różowe, brązowe. Twardość 6-6,5, gęstość do 3,7 g/cm³. Nazwany na cześć Fredricka Augusta Ludwiga Karla Wilhelma Gentha… Czytaj dalej 196. Gentelwit

Botalakit (ang. botallackite) jest kolejnym w naszej kolekcji minerałem miedzi, o względnie prostym wzorze Cu₂(OH)₃Cl (czyli zasadniczo jest to połączenie chlorku i wodorotlenku miedzi(II)). Siarczany i wodorotlenki miedzi(II) mają zabarwienie niebieskie, natomiast chlorki – bardziej zielone, więc bottalakit jest niebieskozielony, ale może też być zielony albo bardziej niebieski. Twardość 4,5 (wyprowadzona z pomiaru twardości Vickersa),… Czytaj dalej 195. Botalakit