Kornubit Cu5(AsO₄)₂(OH)₄ to zielony minerał będący odmianą kornwalitu, opisany w połowie XX wieku. Twardość 4, nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Kornwalii, Cornubia. Jest to rzadki minerał występujący głównie w postaci kul lub włókien, kryształy pojawiają się sporadycznie. Prócz Kornwalii występuje np. w Newadzie, zwykle obok innych minerałów miedzi, takich jak malachit, oliwenit i kupryt, a także z azurytem, jak widać na zdjęciach.
Arsen, o którym już kiedyś pisałem, jest dość toksycznym półmetalem (tzn. ma mieszaninę właściwości charakterystycznych dla metali i niemetali), ważnym dla techniki, gdyż powszechnie stosuje się go jako domieszkę w materiałach półprzewodnikowych. Ponadto jest pierwiastkiem śladowym, niezbędnym w diecie takich zwierząt, jak szczury, chomiki, kozy, kury. Związek arsenu, preparat 606 albo salwarsan (chemicznie – arsfenamina, aromatyczny związek arsenoorganiczny) był pierwszym skutecznym lekiem na kiłę i śpiączkę (zarzuconym po odkryciu antybiotyków). Dziś związki arsenu stosuje się w leczeniu ostrej białaczki i łuszczycy. Arsen występuje w trzech odmianach alotropowych: szarej, żółtej i czarnej. Związki arsenu stosuje się do konserwacji drewna i jako pestycydy oraz, niestety, w hodowli zwierząt – świń i drobiu, zwłaszcza w USA. Ponadto rutynowo stosowano je w XX wieku w wyścigach konnych jako środki pobudzające dla koni.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org]
