Kategoria: Minerały

Tytanit to krzemianowy minerał o wzorze CaTi(SiO₄)O. Odkryty pod koniec XVIII wieku wkrótce umożliwił wydzielenie nowego pierwiastka, który nazwano tytanem, a minerał otrzymał nazwę właśnie dlatego, że zawiera tytan. Tytanit może przyjmować bardzo różnorodne zabarwienie, gdyż pojawiają się w nim domieszki glinu, żelaza, ceru, itru i toru. Przy małej zawartości żelaza jest zielony lub żółty,… Czytaj dalej 51. Tytanit

Poszukując kolejnych minerałów do opisania trafiłem na coś jak z piekła rodem – hubneryt z grupy wolframitów. Prosty skład – wolframian(VI manganu(II), MnWO₄, na ogół od żółtobrązowego do prawie czarnego (bardzo rzadko czerwony), zmienne zabarwienie wynika z obecności domieszek żelaza. A po podświetleniu od tyłu wygląda bardzo ciekawie 🙂 Twardość 4-4,5, duża gęstość (wolfram to… Czytaj dalej 49. Hubneryt

Cynober należy do minerałów o najprostszym składzie – to siarczek rtęci(II) HgS. Ma małą twardość w skali Mohsa 2–2,5, ale za to dużą gęstość, bo ponad 8 g/cm³ (rtęć jest ciężkim metalem, litrowy kanisterek napełniony rtęcią waży 13,5 kg). Minerał ten jest znany od starożytności, a jego nazwa pochodzi od greckiego słowa kinnabari, które z… Czytaj dalej 46. Cynober

Dzisiaj będzie zielononiebieska galaretka, czyli turkus. Tak właśnie wyglądają egzemplarze klarowne, powstające tylko w wyjątkowych warunkach. Turkus jest rzadkim minerałem fosforanowym o wzorze CuAl₆(PO₄)₄(OH)8·4H₂O z domieszką żelaza. Jeśli ktoś domyślał się, że z uwagi na kolor będzie tam miedź, miał rację. Powstaje wskutek wietrzenia i utleniania innych minerałów miedzi – siarczkowych (chalkopiryt) lub pochodnych (malachit… Czytaj dalej 45. Turkus

W odcinku Mickiewiczowskim (czterdzieści i cztery) będzie talk, a tym samym zakończymy jazdę obowiązkową po skali Mohsa. Talk może się wydawać nudnym minerałem – 1 w skali Mohsa, zatem bardzo miękki i w zasadzie nie tworzy dużych kryształów, jest bezbarwny, co widzimy jako barwę białą (więcej o tym – za chwilę). Znamy go doskonale z… Czytaj dalej 44. Talk

Legrandyt, to dość rzadki arsenianowy minerał cynku o wzorze Zn₂(AsO₄)(OH)·H₂O, żółty do żółtopomarańczowego (chociaż zdarza się także bezbarwny). Nazwany w międzywojniu na cześć Louisa Legranda, belgijskiego inżyniera górnictwa i kolekcjonera minerałów, który znalazł pierwszy okaz. Przez kolekcjonerów zwany czasem „złotem Azteków”, gdyż szczególnie piękne egzemplarze pochodzą z regionu Durango w Meksyku. Twardość 4,5 w skali… Czytaj dalej 43. Legrandyt

Dziś odcinek im. Douglasa Adamsa, czyli 42. Larimar, który przelotem się już pojawił, ale jest taki ładny, że trzeba wrzucić więcej zdjęć. Mineralogicznie jest to bardzo rzadka niebieska odmiana minerału zwanego pektolitem, o wzorze NaCa₂Si3O8(OH). W larimarze zamiast wapnia jest miedź i stąd niebieskie zabarwienie. Aktualnie znane jest tylko jedno miejsce występowania larimaru, mianowicie Dominikana… Czytaj dalej 42. Larimar