Kategoria: Minerały

Fe₂TiO₅

Cloncurryite, czyli w spolszczonej wersji klonkuryit, jest minerałem miedzi o skomplikowanym wzorze Cu₀.5(VO)₀.5Al₂(PO₄)₂F₂·5H₂O. Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym został odkryty, mianowicie miasta Cloncurry w australijskim Queenslandzie (konkretnie znaleziono go w kopalni Great Australia Mine, już w XXI wieku). Jest bardzo rzadki i do tej pory nie odkryto go jeszcze poza tym miejscem, dodatkowo… Czytaj dalej 168. Klonkuryit

Ekebergit jest minerałem zawierającym rzadko spotykane metale o nazwie tor i niob – wzór ThFeNb₂O₈. Odkryty niedawno w niemieckim kamieniołomie w pobliżu Koblencji i zatwierdzony w 2018 roku. O więcej informacji trudno, nazwa pochodzi prawdopodobnie od jednej z miejscowości Ekeberg w Niemczech (aczkolwiek nazywa się tak również jedna z dzielnic Oslo). Dawniej nazwę tę nosił… Czytaj dalej 167. Ekebergit

Amazonit jest minerałem tektokrzemianowym z grupy skaleni, o wzorze K(AlSi₃O₈). Zatem nie zawiera miedzi, co może być zaskakujące, gdyż ma charakterystyczne „miedziowe” zabarwienie – jasnoniebieskie lub zielonkawoniebieskie (ogólnie – turkusowe), czasem intensyfikowane przez światło słoneczne. Jednak w tym przypadku przyczyną tego zabarwienia są domieszki ołowiu, niekiedy też wskazywano na obecność mniej znanych metali, takich jak… Czytaj dalej 166. Amazonit

Alumokluczewskit to siarczanowy minerał miedzi o wzorze K₃Cu₃(Al,Fe3+)(SO₄)₄O₂. Twardość 2-2,5, gęstość 3,1 g/cm³. Przyznam, że umieściłem go tu przede wszystkim z powodu nazwy, która należy do bardziej skomplikowanych (chociaż np. kuproskłodowskit, frankhawthorneit albo hydrokenoelsmoreit stanowią mocną konkurencję). Minerał ten pochodzi z Kamczatki, gdzie znaleziono go w okolicach fumaroli wulkanu Tołbaczyk, należącego do grupy Kluczewskiej. Stąd… Czytaj dalej 165. Alumokluczewskit

Manganit (na pierwszym zdjęciu – z etryngitem, na drugim – na rodochrozycie) jest minerałem manganu, o wzorze Mn³+O(OH), i oczywiście od tego metalu otrzymał nazwę (Wilhelm Karl von Haidinger, 1827). Twardość 4, gęstość 4,3 g/cm³, krystalizuje najczęściej w formie słupów o zabarwieniu czarnym lub ciemnoszarym i połysku metalicznym. Występuje na całym świecie, choć akurat w… Czytaj dalej 164. Manganit

Aurypigment (ang. orpiment) jest jednym z siarczkowych minerałów arsenu i ma wzór As₂S₃. Mięciutki (1,5-2), gęstość 3,5 g/cm³, niesamowite, soczyste kolory – od żółtopomarańczowego po piękną czerwień. To zabarwienie aurypigmentu zwracało uwagę od bardzo dawna (znany już w starożytnym Egipcie i Rzymie) i stało się przyczyną nadania mu nazwy pochodzącej od łacińskich słów aurum (złoto)… Czytaj dalej 163. Aurypigment

Kolbekit to fosforanowy minerał skandu, o wzorze ScPO₄·2H₂O (wreszcie udało mi się trafić na pierwiastek, którego jeszcze nie było 🙂 ). Twardość 3-5, gęstość 2,36 g/cm³. Odkryto go w jednej z kopalń Saksonii w 1926 roku i nazwano na cześć niemieckiego mineraloga dra Friedricha Ludwiga Wilhelma Kolbecka (1860-1943). Kolbekit bardzo rzadkim minerałem występującym w złożach… Czytaj dalej 162. Kolbekit

Kanonit jest siarczanowym minerałem bizmutu o wzorze Bi₂(OH)₂SO₄. Twardość 4, gęstość 6,5 g/cm³, krystalizuje na ogół w postaci bezbarwnych grudek, ale w sprzyjających warunkach tworzy cienkie igiełki widoczne na większości zdjęć. Mają one mikroskopijną długość, w przedziale od 0,5 do 2 mm. Zbieżność nazwy z armatą jest przypadkowa – minerał ten został nazwany na cześć jego… Czytaj dalej 161. Kanonit

Dawno nie było żółtych minerałów uranu, a zatem dzisiaj holfertyt, czyli CaxU6+₂-xTi(O₈-xOH₄x)·3H₂O. Twardość 4, gęstość 4,22 g/cm³. Nazwany na cześć Johna W. Holferta, amerykańskiego geologa, za zasługi w badaniu gór Thomas Range w Utah, gdzie odkryto ten minerał. Jest unikatowy i występuje wyłącznie w tym paśmie górskim, a konkretniej w miejscach o malowniczych nazwach Topaz… Czytaj dalej 160. Holfertyt