Cloncurryite, czyli w spolszczonej wersji klonkuryit, jest minerałem miedzi o skomplikowanym wzorze Cu₀.5(VO)₀.5Al₂(PO₄)₂F₂·5H₂O. Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym został odkryty, mianowicie miasta Cloncurry w australijskim Queenslandzie (konkretnie znaleziono go w kopalni Great Australia Mine, już w XXI wieku). Jest bardzo rzadki i do tej pory nie odkryto go jeszcze poza tym miejscem, dodatkowo jest tak nietypowy, że ma nieznany wcześniej rodzaj struktury krystalicznej. Ma na ogół zabarwienie charakterystyczne dla związków miedzi – jasnoniebieskie, może być też zielonkawoniebieski lub bezbarwny. Tworzy przede wszystkim dość typowe „jeżowce” czyli mikroskopijne skupiska cienkich igiełek. Długość takiej igiełki najczęściej nie przekracza 1 mm, a grubość 0,03 mm. Twardość 2, gęstość ok. 2,5 g/cm³. Powstaje wskutek utleniania złóż miedzi w obecności minerałów fluorowych, stąd często współwystępuje z kuprytem (krwistoczerwone kryształy widoczne na niektórych zdjęciach). Dlatego głównym środowiskiem występowania tego minerału jest tzw. gossan (zwany też z niemieckiego „eisenhut”, czyli „żelazny kapelusz”) – jest to silnie utleniona, rozłożona lub zerodowana skała w górnej lub odsłoniętej części złoża.
[zdjęcia: 1-6 mindat.org, 7 – Victoria Museum, 8 – Mineralienatlas Lexikon]
Cloncurryit; Bildbreite: 3 mm; Fundort: Great Australia Mine, Cloncurry, Mt. Isa-Cloncurry, Queensland, Australien; https://www.mineralienatlas.de/lexikon/index.php/Bildanzeige?pict=1217279380