
Cu²+₂Ca₆[Si₆O₁₇(OH)](CO₃)(OH)₃·2H₂O
You are stronger when you think
Piękno przyrody nieożywionej
Cu²+₂Ca₆[Si₆O₁₇(OH)](CO₃)(OH)₃·2H₂O
Cu(UO₂)₂(AsO₄)₂·12(H₂O)
Dzisiaj coś mniej typowego – jeremiejewit, minerał o składzie Al₆(BO₃)₅(F,OH)₃, czyli zawierający rzadziej spotykane pierwiastki, fluor i bor. Twardość 7, gęstość ok. 3,3 g/cm³. Jest to bardzo urokliwy minerał, który może tworzyć drobne igiełki, często formujące się w ulubione przez nas skupiska o postaci puchatych kulek, ale może też występować w postaci dużych, słupowatych makrokryształów.… Czytaj dalej 174. Jeremiejewit
Bardzo dawno nie było minerałów uranowych, zatem dziś autunit o wzorze Ca(UO₂)₂(PO₄)₂·11H₂O. Zabarwienie zwykle żółtozielone (limonkowe 🙂 ) lub jasnozielone, w świetle ultrafioletowym (zdjęcie 7. i 14.) – wykazuje soczyście zieloną fluorescencję. Twardość 2-2,5, gęstość ok. 3,1 g/cm³. Jest bardzo kruchy i rozpada się już pod niewielkim naciskiem, podczas cięcia może wydawać się woskowaty lub nawet… Czytaj dalej 173. Autunit
Na₁₅Ca₆(Fe²⁺,Mn²⁺)₃Zr₃[Si₂₅O₇₃](O,OH,H₂O)₃(OH,Cl)₂
Ca₅(AsO₄)₂(AsO₃OH)₂·4H₂O
Dioptaz jest krzemianem miedzi o wzorze CuSiO₃·H₂O (uproszczonym, pełna wersja Cu₆Si₆O₁₈·6H₂O) i pięknym, szmaragdowozielonym zabarwieniu. Twardość 5, gęstość około 3,3 g/cm³. Jest znany i stosowany od starożytności – z dioptazu wykonane są np. oczy trzech posążków z Ain Ghazal w Jordanii, pochodzących z młodszej epoki kamiennej (z ok. 7200 roku p.n.e.). Dioptaz jest tak podobny do… Czytaj dalej 170. Dioptaz
Fe₂TiO₅
Cloncurryite, czyli w spolszczonej wersji klonkuryit, jest minerałem miedzi o skomplikowanym wzorze Cu₀.5(VO)₀.5Al₂(PO₄)₂F₂·5H₂O. Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym został odkryty, mianowicie miasta Cloncurry w australijskim Queenslandzie (konkretnie znaleziono go w kopalni Great Australia Mine, już w XXI wieku). Jest bardzo rzadki i do tej pory nie odkryto go jeszcze poza tym miejscem, dodatkowo… Czytaj dalej 168. Klonkuryit
Ekebergit jest minerałem zawierającym rzadko spotykane metale o nazwie tor i niob – wzór ThFeNb₂O₈. Odkryty niedawno w niemieckim kamieniołomie w pobliżu Koblencji i zatwierdzony w 2018 roku. O więcej informacji trudno, nazwa pochodzi prawdopodobnie od jednej z miejscowości Ekeberg w Niemczech (aczkolwiek nazywa się tak również jedna z dzielnic Oslo). Dawniej nazwę tę nosił… Czytaj dalej 167. Ekebergit