Zeuneryt to kolejny minerał miedziowo-uranowy, wzór Cu(UO₂)₂(AsO₄)₂·12(H₂O). Opisany po raz pierwszy w 1872 roku (egzemplarz znaleziony w Saksonii) i nazwany na cześć Gustava Antona Zeunera, niemieckiego fizyka, inżyniera i filozofa. Zeuner znany jest nie tylko ze swych dokonań inżynierskich (pracował nad dynamiką lokomotyw) ale i z tego, że osobiście brał udział w walkach podczas Wiosny Ludów w Dreźnie i miał o tyle szczęście, że po upadku tej rewolucji nie został skazany na śmierć ani więzienie, a nawet pozwolono mu dokończyć doktorat (dostał jednak zakaz pracy na uczelniach Saksonii).
O zeunerycie można powiedzieć, że jest to minerał wtórny, powstający w strefach utleniania i wietrzenia hydrotermalnych złóż rudy uranu, zawierających arsen. Jest szmaragdowozielony i tworzy płytkowate kryształy (często jednak mające postać przerastających się mniejszych płytek). Twardość 2,5 (czyli miękki, daje się zarysować paznokciem), gęstość 3,3 g/cm³. Silnie radioaktywny, nie wykazuje fluorescencji. Zeuneryt występuje na całym świecie, najwięcej znalezisk pochodzi z Francji oraz Niemiec i Czech, w Polsce np. w okolicy Jeleniej Góry. Większość fotografii przedstawia niewielkie, kilkumilimetrowe kryształy, co widać po skali zamieszczonej na ostatnim zdjęciu.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org]
