Dzisiaj kuproskłodowskit (pisany też cuproskłodowskit, co jest moim zdaniem nieporozumieniem; inna nazwa jachymowit), którego nazwa, wbrew pozorom, nie pochodzi od kupra, tylko od łacińskiej nazwy miedzi cuprum. Jest to uwodniony krzemian uranylu Cu[UO₂]₂[SiO₃OH]₂·6H₂O, należący do grupy skłodowskitu. Jony magnezu występujące w skłodowskicie są zastąpione tu jonami miedzi(II) – i wszystko jasne. Wygląd ma również bardzo podobny do skłodowskitu, tyle że charakterystyczne „puchate” igiełki są w tym przypadku zielone, a nie cytrynowożółte. Odkryto go (i nazwano) w 1933 roku w Kongu Belgijskim. W Polsce występuje w Miedziance. Twardość 4, gęstość 3,85 g/cm3, bardzo silnie radioaktywny. Wykazuje też fluorescencję. Powstaje wskutek utleniania współwystępujących minerałów miedzi i uranu.
[zdjęcia za pośrednictwem strony mindat.org]
